- Dla kogo pracujesz!? – Darł się ktoś, kogo nie mogłem dostrzec, świecił mi lampka prosto w oczy. – Nie prowokuj mnie! Kto cię tu przysłał!!
Łuuuup, kolejny cios z otwartej dłoni zatrząsł moją napuchnięta jak balon głową.
Koleś zza lampy rzucił na stół maszynkę do obcinania cygar wrzeszcząc:
- Po kawałeczku ci palce będziemy obcinać!!!
- Błagam niee...
(przeczytaj całość)
[ratings id="1047"]
W grę wchodziło w końcu ratowanie całego świata. Pomału zacząłem podnosić ręce do góry mówiąc: „Poddaje się, proszę nie strzelaj” i gdy tylko opuścił trochę broń mocnym kopniakiem wytrąciłem mu ją z rąk, rzuciłem się na podłogę łapiąc ją.
Sytuacja odwróciła się o 360 stopni. Teraz ja byłem góra.
(przeczytaj całość)
[ratings id="1044"]
- Proszę… Wypuście mnie… - Zobaczyłem jak otwierają się drzwi pokoju.
- Nie jesteś przecież zamknięty… Możesz iść… Droga wolna. Ooo widzę, że chyba jednak chcesz z nami zostać hehe.
Mój pokój zniknął i znowu znajdowałem się w jasnym pomieszczeniu. Usłyszałem skrzypienie. Staruszek ubrany w biały fartuch pchał w moją stronę stary stół na kółkach.
- Zrozum przyjacielu… Nie możemy cię wypuścić, ponieważ mamy tu... (przeczytaj całość)
[ratings id="1041"]
„3:20, 3:19. 3:18”. Czas pędził nieubłaganie.
Z każdą sekunda stres narastał.
- Jakie są procedury? O co chodzi? – Zapytałem.
- To już bez znaczenia, już po nas – Strażnik całkowicie się załamał.
Złapałem go, postawiłem na nogi i zacząłem nim trząść.
- Weź się w garść. Co się stanie za dwie minuty?? (przeczytaj całość)
[ratings id="1037"]
- Wypatroszą nas jak się dowiedzą, że tu byliśmy. Szybko spadamy stąd – Rozkazującym głosem powiedział Igor.
Włodek spojrzał na mnie z groźną mina i powiedział:
- Jeżeli piśniesz chociaż słówko, co tu widziałeś, wszyscy źle skończymy. Ta sprawa nas nie dotyczy. Rozumiesz? Nie dotyczy nas!!
W chwili, gdy złapał za klamkę rozległ się głośny pisk syreny alarmowej.
- O kur… tylko nie to… (przeczytaj całość)
[ratings id="1034"]